,,Личен став за расата персиска мачка преку лично искуство”

Пред да започнам да раскажувам за моето искуство со расата на персиски мачки, првин би сакал да изразам благодарност за оваа можност да колку што можам најкратко но, поучно опфатам се за моето искуство со овој вид на мачка и пред се на кои предизвици ќе наиде идниот сопственик на расава. Мило ми е исто така што некој како мене-обичен сопственик кој го чува ова животно исклучиво како милениче ќе даде еден осврт на предизвикот да се има персиска мачка дома, додека од друга страна можеше тоа да биде и некој одгледувач на расава. Олеснителна околност е што сега моето искуство ќе биде преточено во статија на вашата страна ,,Ветеринарница” па, кога ќе добијам прашања на социјалните мрежи од луѓе кои претендираат да ја чуваат оваа раса, едноставно ќе испратам линк од статијава и нема да мора да повторувам се едно исто.                                                                    

1. Како ја доби Бела, и општо за расата преку истражувања и искуства.

Првин, за тоа како ја добив Бела, значи Бела е поклон од едни прекрасни луѓе и води потекло од одгледувачница од една соседна земја и беше чисто изненадување кога ја добив. Оние што ме знаат, знаат дека не сум воопшто мачкар и дека никогаш не би купил и чувал чистокрвна расна мачка, и исто така ова го гледам и како можност да апелирам до сите дека пред да се купи расно животинче, да се размисли за можноста да се вдоми улично, љубовта е иста дури и поголема како еден вид благодарност од страна на миленичето.
Кога ја добив, во Јануари 2016 година, таа имаше само 3 месеци и беше толку многу волнеста како ангорско зајче. Морам да кажам дека бев скептичен околу прашањата дали ќе успеам да ја чувам како што налага расата, бидејќи ова е исклучиво салонска раса и не би се снашле во надворешна средина. Прво нешто што беше впечатливо е тоа што Бела има очи кои што се различни по боја, т.е едното е костенливо светла боја а другото е небесно сина боја. Досега немав среќавано такво алла ,, Дејвид Боуви” животинче и тоа на сите им беше впечатливо. Пред многу години имам чувано сијамски мачор но, тоа не го рачунам за искуство бидејќи со Бела наидовме на многу поголеми и реални предизвици.
 
После некое време откако ја добив , всушност јас почнав да се едуцирам виртуелно се за расата, и она на што наидов беше заплашувачки бидејќи наидов на статии кои што објаснуваат дека оваа раса е до толку лабораториски искреирана до таа мера што е подлежна на многу генетски болести, а најстрашен и најчест проблем кој што ги погодува 1/3 од персијките е цисти на бубрезите што им предизвикува мачна смрт и многу, многу дебели сметки кај ветеринарите за сопственикот. За среќа мајката и таткото на Бела се тестирани од оваа болест и многу други и се негативни како и што треба, па затоа моја препорака е доколку некој се одлучи за оваа раса, задолжително да купи од одгледувачница која што води сметка за здравјето на своите мачки а не од некој прекупувач или оние озлогласени фарми на животни. Друга олеснителна околност е што Бела е традиционална “DOLLY FACE” персиска мачка, што значи дека е од видот на првобитните персијки а не ,,лабораториски “ креирана како што е нетрадиционалната “PIGGY FACE” персијка на која што носот и е буквално меѓу очите и е три пати побујна со резултат да се добие поекстравагантна мачка за изложби, но мачка на која што екстремно и се скратени дишните патишта ( налик англискиот булдог) и поради тоа може да наиде на поголем број здравствени проблеми.

2. Искуство со исхраната и општо за исхраната на персиските мачки.

Бела си има свој ветеринар кој се грижи за нејзиното здравје и сега за сега за среќа сме во тип топ состојба. Редовно прима две вакцини годишно и се прочистува од паразити секој трети месец. Но, не беше од секогаш така. Во текот на растењето, почна да станува нетолерантна на сува храна со поголема застапеност на житарици внатре. Почна да и опаѓа влакното на некои меса, почна да врши дефекација по два- три пати дневно во течна состојба, го изгуби сјајот на влакното и беше константно гладна. Сменивме десетина брендови на храна, па дојдов до заклучок дека ниту една храна не и одговара посебно онаа која што содржи соја и житарици па и шеќери. Па, после опсежни истражувања и консултација со нејзиниот ветеринар, постепено ја префрлив на сирова исхрана, комбинација на исклучиво свежо месо со внатрешни органи, коски, јајца и зеленчуци. Иако тоа одзема многу време, сепак нејзиното здравје беше во прашање и го реализиравме тоа. Некое време беше исклучиво на сирова исхрана но, за среќа на нашиот пазар се појави најквалитетната сува храна па земав да пробам како ќе и одговара тој бренд од типот на риба и за среќа го најдовме решението. Ден денес Бела наутро јаде 20 грама сува храна а навечер свежо комбиниран оброк. Она кое што сакам да напоменам е дека доколку некој сака да си го храни миленикот со сирова храна, мора да води сметка за квалитетот на месото, во спротива ќе треба сепак тоа месо да се вари како превенција па да се додаваат суплементи во него. За среќа имам блиски луѓе кои што работат во месна индустрија па за од таа страна сум мирен. Исто така, да не бидам погрешно сфатен, секоја мачка е приказна за самата себе си, ако на Бела не и одговара сува храна со застапеност на житарици, не значи дека и на некоја друга нема да и одговара, но сепак доколку се храни со сува храна треба да е квалитетна.

3.  Оптимално одржување и хигиена кај персиските мачки ( совети и искуства).

Друга работа која што би сакал да ја потенцирам е одржувањето и хигиената. Уште на старт би кажал, ДОКОЛКУ НЕ ТРПИТЕ ВЛАКНА, ОВОЈ МИЛЕНИК НЕ Е ЗА ВАС ! Персиските мачки немаат период на митарење, всушност тие се митарат константно. Само има периоди кога помалку се митарат и периоди кога екстремно се митарат. Поради Бела ние дома немаме теписи, бидејќи Бела ги претвара во депоа на нејзините мртви влакна. Сега, летниот период е период кога екстремно се митари, дури кога ќе ја земеш, рацете ти остануваат полни со влакна. И покрај четкањето, важно е да знаете дека ќе има влакна, колку и да четкате! Од друга страна пак, за негување на крзното, моја препорака е дека мора да набавите чешел со пократки и подолги запци, чешел со збиени и раздалечени запци, четка за долго крзно т.е четка за расчешлување  и фурминатор за долго влакно.
Јас, Бела ја чешлам секој ден со чешелот и четката за расчешлување, а фурминаторот го користам еднаш неделно. Секогаш после чешлање останувам со крвави раце, ама тоа е ,,љубов” а и убавината боли. Многу е важно да се чешла секојдневно или барем минимум секој втори ден, бидејќи нивното влакно ќе формира крзнени топчиња над кожата и таа кожа нема да може да дише и ќе биде подлежна на многу габични и други инфекции, а и ќе мора да се траумира мачката со шишање кое што повеќе е штетно одошто корисно бидејќи нивната длака си има своја функција на ладење и топлење. Друго што е исто така битно е дека потребно е бањање на персиската па и на секоја друга мачка што се чува исклучиво во внатрешни услови, и тоа еднаш месечно или барем два пати во три месеци. Знам дека сме опкружени со еден куп митови дека мачка не се бања и така натаму, но тоа е само мит. Мачка се бања, ама не често. Знаеме дека тие што чуваме мачки исклучиво во домашни услови, мачките користат песок, кој песок го менуваме но, сепак тие газат врз својата урина секој пат кога ќе вршат нужда. Па, затоа, еднаш неделно јас на Бела шепите и ги тријам со крпче натопено во јаболков оцет разреден со вода и тоа го препорачувам на сите. Само да додадам, за бањање на било која мачка потребно е специјално наменет шампон, во случајов најдобро е да се користи квалитетен шампон наменет за долговлакнесто бело крзно со кондиционер. Но, моја препорака е дека доколку сакате природен сјај на крзното, во обичен шампон за мачки додадете само лажиче кокосово масло кое делува како омекнувач и регенератор. Исто така многу битна е хигиената на ноктите, бидејќи во домашни услови тешко да може да ги крати на природен начин, потребно е два пати во 3 месеци барем кратење на врвот на ноктињата со специјална ноктарка.

4. Секрет околу очите, и како се справуваш со таа непријатна појава.

Друго нешто што е многу битно е хигиената на реонот околу очите. Персиските мачки се брахијална раса па носето им е поблиску до очите што резултира со таложење на секретирачки матерјал околу очињата. За решение на овој проблем, има специјални капки кои што користат за втривање на реонот околу очињата. Друга поевтина варијанта е физиолошки раствор, дестилирана вода или обични марамчиња кои што не содржат алкохол и се pH неутрални. Се става од течноста на памукче и се втрива околу очињата па после чистењето со чисто памукче се поминува за да се одстрани влажноста. Битно е да се напомене дека колку и да се мијат и тријат очињата, кај белите персиски мачки секогаш ќе постојат дамки околу очите кои со тек на стареењето ќе стануваат поголеми и поголеми. Но, со еднаш дневно миење т.е триење на очињата, ја превенираме таа состојба т.е ја одложуваме. Мачка на која што не и се мијат очите обавезно ќе фати инфекции. Кај нетрадиционалните ,,piggy face” персијки, потребно е чистење на целото лице, секоја брчка и реонот околу носето.

5. Општа психологија за персиските мачки и твоето лично искуство.

Бидејќи се задржав повеќе за персиските мачки од физички аспект, не можам а да не го опфатам и оној психолошкиот аспект. Генерално владее општа (дез)информација дека персиските мачки се троми, поспани, незаинтересирани и „билка“ животни. Епа, моите белези по раце, лице и грб го кажуваат спротивното. Јас мислам дека „имав среќа“ да добијам ѓаволче мачка едноставно и покрај тоа што мислев дека стерилизирањето ќе ја смири. Бела е толку многу хиперактивна, луда, лакома и љубопитна, но но исто време е и голема маза со мене. Тоа е всушност интересното, не иде кај никој друг и не сака да се зближи, туку само со мене, што ја прави тип на мачка со релација 1 човек-1 место. Понекогаш е екстремно љубоморна ако насети мирис на друга мачка по моите раце (како активист спасувам и вдомувам мачиња и хранам многу улични) па неколку дена знае да ме одбегнува. Една генерална карактеристика за персијките е дека доколку како мали не ги научите со друго животно, после треба многу напор. Јас пробав да вдомам кутре, но Бела го „масакрираше“ секој ден. Недела дена издржав ама теророт кој го вршеше врз кутрето не се поднесуваше, па пробав со друго кутре и беше истата ситуација. После некое време сакав да вдомам кастриран мачор, мислев дека ќе нема проблем бидејќи Бела е стерилизирана а мачорот дупло поголем од нејзе, ама и тој си јадеше мачешки ќотек, иако го задржав повеќе време почна и тој да ја напаѓа па морав да го дадам. Единствено си го сака папагалчето, за кое велиме дека е нејзин миленик, бидејќи се неразделни и само прават пакости низ дома. Таа е ноктурно животно, што значи дека спие цел ден а навечер се однесува како збесната кобила. Каде и да спиеш, ќе те испогази, ич абер нема, па сите велат дека таа е газдарица во семејството. Има една навика, кога спијам доаѓа до мене над глава и почнува да ми ја лиже косата и доколку не се разбудам да ја тргнам ќе се занесе и ќе ми удри третман ол инклузив со мачешка плунка. Играчки сака но многу брзо и се здосадува од тоа, а единствено нешто од што е зависна и не можеш да ја сопреш е ако види мува или молец, па тогаш ништо не може да ја спаси завесата од кинење или венецијанските ролетни од кршење. Искрено, после чување на персиска мачка, можам да кажам дека вреди и полна уста влакна секое утро и во чашите и во чевлите и на неотпакувана блуза па и во јадењето, бидејќи за возврат го добивате она што е најнесебично и најдоброто од расата и видот на миленичето. 

Сума сумарум, ако сакате вистинска персиска мачка т.е одлика на расата, потребно е да набавите од одгледувачница со репутација, да се грижите секојдневно за крзното, да ја храните со што е можно поквалитетна храна( најдобро на база на риба доколку и одговара), да ја чувате дома и да и обрнувате внимание како на член на семејството и само во тој случај ќе го извлечете најдоброто од расата и сигурен сум дека нема да зажалите.

Порака на векот: Некој пуши цигари, некој јаде кавиар, ние останатите чуваме мачки.